„Polsko-Czeska młodzież – szansa na lepszą przyszłość” to projekt, który będzie przeprowadzony w formie online. Potencjalnym odbiorcami projektu są ludzie młodzi w przedziale wiekowym 18-35 lat. Tematyka projektu będzie nawiązywać do zmian zachodzących na świecie z powodu COVID-19.
Uczestnicy projektu zostaną poddani badaniu pod kątem obaw, które powstały w wyniku zaistnienia nowej sytuacji na świecie związanych z rynkiem pracy, przeniesieniem życia do wirtualnej rzeczywistości oraz zmianami zachodzącymi w państwach V4 i całej UE. W ramach projektu zostaną przeprowadzone między innymi dwie formy warsztatów online Fake News i znaczeniu Polski i Czech w kontekście całej V4 oraz debaty online podczas, których uczestnicy projektu będą mogli podzielić się swoimi spostrzeżeniami. Projekt zakończy się publikacją 3 artykułów w prasie polskiej i czeskiej, promujących badania przeprowadzone w ramach projektu i sam projekt.
TERMIN
6-7 października 2020 r.
Kraje uczestniczące
Polska, Czechy
Rodzaj projektu
projekt online
Uczestnicy
60 uczestników
Pochodzenie Grupy Wyszehradzkiej - składa się z czterech państw: Polski, Czech, Słowacji i Węgier. Na początku była tylko Polska, Czechosłowacja i Węgry. W XIV wieku na Zamku Wyszehradzkim odbyły się dwa spotkania z królem Polski Kazimierzem Wielkim, Janem Luksemburskim i Karolem z Anjou na Węgrzech. Odbyły się dwa szczyty: w listopadzie 1335 r., a drugi latem 1338 r. Celem pierwszego było ustalenie narodowości Gdańska, Pomorza i Kujaw. Celem drugiego szczytu było nawiązanie relacji z Czechami.
W średniowieczu Polska miała duże doświadczenie we współpracy regionalnej. Najważniejszym wydarzeniem była Unia Lubelska, która odbyła się 1 lipca 1569 roku w Lublinie. Została podpisana przez króla Polski i Wielkiego Księcia Litewskiego. Związek ten ustalił, że istnieje jedno państwo, a król Polski był także Wielkim Księciem Litewskim. Ten czas wspólnego zjednoczenia był bardzo ważny dla współpracy regionalnej.
W okresie międzywojennym miała miejsce kolejna bardzo ważna współpraca regionalna - Międzymorze, doktryna polskiej polityki zagranicznej odnosząca się do wielokulturowej tradycji wspólnego państwa polsko-litewskiego, a później także Polski, Czech i Węgier. Pomysł ten mówił o wspólnej współpracy na poziomie bezpieczeństwa, politycznego i gospodarczego, między Niemcami i Rosją. Problem był z jego realizacją - Polska miała wówczas konflikty z wieloma sąsiadami.
W 1991 roku powstał trójkąt wyszehradzki. Był to czas krytyki komunistycznej przeszłości, uznania granic, likwidacji Układu Warszawskiego, wycofania się Armii Czerwonej z Europy Środkowej, a także integracji z Unią Europejską i NATO. Lata 1993-1998 to okres mniejszej aktywności państw wyszehradzkich. To było inne podejście państw do współpracy i integracji z Unią Europejską. W tym czasie Czechosłowacja została podzielona na początku 1993 roku i podzielona na dwa państwa. W Czechach premierem był Václav Klaus, a premierem Słowacji Vladimír Mečiar. Vladimir Mečiar odnosił się bardzo sceptycznie do integracji z Unią Europejską i NATO, ponieważ Słowacja miała wówczas bardzo dobre stosunki gospodarcze, militarne i polityczne z Federacją Rosyjską - naturalne było, że premier sprzeciwiał się tej współpracy. Václav Klaus również był sceptyczny co do współpracy z Wyszehradem. W latach 1999-2004 głównym celem było członkostwo w NATO i Unii Europejskiej. W tym czasie powstał również Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki.
W chwili obecnej największe problemy dotyczą negocjowania budżetu Unii Europejskiej na najbliższe 7 lat, negocjacji pakietu klimatyczno-energetycznego oraz wkładu w rozwój Europejskiej Polityki Sąsiedztwa. Państwa wyszehradzkie są bardzo aktywne we współpracy z Ukrainą, Serbią i krajami Bałkanów Zachodnich. W 2016 roku powstała Wyszehradzka grupa wojskowa. W polityce imigracyjnej jest wspólny układ - jest wiele wspólnych celów ale również nieporozumień wewnątrz Grupy Wyszehradzkiej. Zdaniem wykładowcy, w przyszłym roku powinny zostać określone nowe cele dla państw, zwiększyć się powinien też budżet Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego.
Największym narzędziem do fałszywych wiadomości jest kanał wiadomości na Facebooku. Tylko w 2019 roku 100 najpopularniejszych fałszywych historii zostało wyświetlonych 150 milionów razy. W większości przypadków wiadomości są rozpowszechniane przez ludzi, ale większość jest rozpowszechniana przez boty. Są to programy, które automatycznie wykonują zadania. Często udają prawdziwych ludzi automatycznie pisząc wiadomości lub robiąc inne rzeczy, które ludzie robią online. Jeśli wiele botów jest używanych razem, tworzą szum wokół określonej osoby, problemu lub tematu, aby przekazać punkt widzenia lub program. Niektórzy ludzie płacą nawet botom za wysyłanie i promowanie ich produktów lub postów.
Jak sprawdzić, czy to bot? - brak zdjęcia, brak biografii i brak obserwujących to oznaki tego, że jest botem. Duża ilość postów w krótkim czasie także jest zachowanie botów. Ponadto, jeśli konto mówi tylko o jednym temacie przez wiele dni, jest to również typowe zachowanie dla bota.
Finlandia wygrywa wojnę z fałszywym wiadomościami. Inicjatywa Finlandii przeciw fałszywym wiadomościom została zapoczątkowana w 2014 roku przez rząd. Na szkoleniach w ramach inicjatywy uczestnikami byli studenci, a także osoby pracujące oraz emeryci. Nauczyli się, jak odróżnić konto prawdziwe od fałszywego w serwisach społecznościowych, jak rozpoznać manipulację obrazami i filmami, a także jak rozpoznać bota.
Większość agencji prasowych ma specjalne usługi zajmujące się zwalczaniem fałszywych wiadomości. Jeśli jesteś dziennikarzem, zawsze pamiętaj, aby dokładnie sprawdzić źródło.
Niektóre ze sposobów wykrywania fałszywych wiadomości to znalezienie świadków, jeśli to możliwe, sprawdzenie rządowych i policyjnych stron internetowych oraz zwrócenie się do oficjalnych służb prasowych.
Nie kopiuj informacji w sieciach społecznościowych jeśli nie jesteś pewien, że są rzetelne.
Zawsze korzystaj z profesjonalnych, dobrze znanych mediów, takich jak BBC News, CNN, Aljazeera.
Czy uważasz, że powinniśmy organizować obowiązkowe zajęcia z fałszywych wiadomości w szkole, aby chronić przed fałszywymi informacjami w Internecie?
- Myślę, że rząd powinien stworzyć zajęcia, zajęcia informacyjne, które uczą młodych ludzi wyszukiwania fałszywych informacji, oglądania telewizji, czytania w internecie. Informacje są czymś, czego używamy do zarabiania pieniędzy, wzbogacania kogoś, polityków - ważne jest, aby zacząć od tego typu zajęć.
Fajnie jest widzieć, że jest jakiś ruch w mówieniu o tym wszystkim, ale wciąż jest duży brak dezinformacji wśród prostych ludzi, na których ma to wpływ
- Prości ludzie nie dbają o informacje, skupiają się głównie na wiadomościach o aktorach, piosenkarzach itp., informacje te są ważniejsze dla nich niż informacje ze świata gospodarczego. Rząd powinien zaproponować specjalne programy dla ludzi w każdym wieku, jak w Finlandii.
DZIEŃ 1 | WTOREK, 6 PAŹDZIERNIKA 2020 |
|
11:45-12:00 |
OTWARCIE PROJEKTU |
12:00-13:30 |
Sesja warsztatowa: „Fake news – narzędzie dezinformacji!” |
13:30-13:45 |
PRZERWA |
13:45-15:30 |
Sesja warsztatowa: „Historia V4 i jak budować międzynarodowe partnerstwa” |
DZIEŃ 2 | ŚRODA, 7 PAŹDZIERNIKA 2020 |
|
11:45-12:00 |
Przywitanie gości PODSUMOWANIE BADAŃ ODNOŚNIE OBAW MŁODYCH OSÓB DOT. COVIDA |
12:00-13:00 |
Debata online: W 2021 roku Grupa Wyszehradzka będzie świętować 30 lecie swojego istnienia. Kraje Grupy Wyszehradzkiej mówiące jednym głosem znaczą więcej w UE niż każdy z nich indywidualnie. Dzięki tej współpracy mogą być silniejszym partnerem dla krajów zachodnich. Niewątpliwie współpraca wyszehradzka opiera się na zaufaniu i wspólnych wartościach. Jakie są perspektywy współpracy na przyszłość? |
13:00 – 13:15 |
PRZERWA |
13:15-14:15
|
Debata online: Młodzi ludzie z powodu pandemii utracili pracę, możliwość uczęszczania na zajęcia stacjonarne na swoich uczelniach i w szkole. Jednocześnie wszystkie działania przeniosły się do internetu. W jaki sposób wykorzystać te zmiany do rozwoju młodych osób? Czy przeniesienie wszystkiego do wirtualnej rzeczywistości możemy nazywać szansą czy zagrożeniem, w kontekście tradycyjnych spotkań i budowania relacji między narodami. |
14:15-14:30 |
PODSUMOWANIE I ZAKOŃCZENIE |